Ang buhay ko noon bilang isang highschool sa aming paaralan ng Don Manuel Rivera Memorial NAtiopnal highschool,nakilala at nakasamang mga tunay na kaibigan na nasasandalan sa bawat oras ng problema,lungkot at saya.Sa kanila naramdaman kong hindi ako nag-iisa,sila ang nagbigay lakas ng loob sa bawat pagsubok na aking nalagpasan "CORNY'' man pakinggan pero totoo kung maramdaman.May kalokohan man minsan pero sama-sama pag nagkahulihan sa bawat sermon ng goro na aming pinakikinggan.Damayan rin pag may nasaktan sa pagmamahal,umaabot sa sakitan sa bawat lalaking nagpaparamdam ng sakit sa isang kaibigan.Pero tama bang sumandal nalang sa barkada habang buhay??.Alam ko may hangganan ang lahat,pero para sa akin magiging huli ang lahat pag hindi ito mararanasan.At alam ko rin na ang bawat kabataan ay may kani-kanilang barkada.Isa lamang ito sa dami kong sayang naranasan noong highschool pa lamang ako sabi nga "HIGHSCHOOL LIFE'' ang pinakamasaya.
akda ni;Catherine Joy Pitero
da best,,,poh i xkul,,pwd kea maulet un
ReplyDelete